20 yıl önce yine Haziran ayının ortalarında Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezinin Üniversite Giriş Sınavında ter dökmüştüm. 2022 Yılında 3.2 milyon kişinin başvuruda bulunduğu sınava, 20 yıl önce yaklaşık 1,5 milyon kişi başvurmuştu. 20 yılda ikiye katlanan sayı bir yana, sınava giriş amaçlarım arasında o dönem ki haleti ruhiyemle, günümüzdeki sınav kaygım arasındaki farkı değerlendirebilmek ve aldığım eğitimin ve verdiğim mücadelenin yıllar sonraki değişimini kontrol edebilmek vardı.
Milenyumun başlangıcında zorlu süreçlerin ardından yaklaşık 1 yılımı sınav odaklı dizayn etmenin verdiği stres ile, keyfi sınav deneyimi arasında büyük fark olduğunu söyleyebilirim. Mesela o dönemlerde sınav öncesi süreçte beslenmeme dikkat etmek ve uyku düzenimi denetim altına almak ve sağlıklı bir şekilde sınava yetişebilmek için yaptığım hazırlıkların vermiş olduğu baskı bu süreçte omuzlarımda değildi. Mesela o dönemde sınavdan önceki gün bir aile dostumuzun düğünü olsaydı davete icabet etmeyi aklımdan bile geçiremezdim hatta, hısım akrabanın tebrik başarı dilekleri için gelen telefonlara bile yanıttan imtina ederdim. Halbuki bu sene sınavdan bir önceki akşam İzmir Çiğli’de Abak ve Çelik ailelerinin düzenlediği keyifli bir düğün törenine katılmanın mutluluğunu yaşadım.
Sınav sabahı, sınav merkezlerine ulaşım konusunda Ankara Anakent Belediyesinin sınava girecek öğrencilere ücretsiz ulaşım imkanı sağlaması yüz güldüren bir gelişme iken 20 yıl önce böyle bir uygulama; dönem idarecilerinin aklına bile gelmezdi şimdiki çoğu yönetimler gibi.
Gençlerin umutlarının 20 yıl içinde çeşitlenmediği gibi, lisans eğitimlerini başarılı bir şekilde tamamladıktan sonra iş bulma istençlerinde değişim söz konusu da değil. Sınav prosedürlerinde teknolojinin ilerlemesine rağmen göze çarpan büyük bir değişim tespit edemedim. (3 renkli şeker, 2 kurşun kalem, 1 mavi silgi, 1 pembe kalem traş, bir ıslak 1 kuru mendil). Dışarında evlatlarını bekleyen ailelerin gözlerindeki umut ve sınav merkezi kapısındaki evlatlarının iyi haberlerini bekleyen ailelerin birbiri ile dayanışmasında da değişim yok. Trafik o zaman da sınav öncesi ve sonrası tıkalıydı bu dönemde de aynı.
O dönemlerde farklı seçme yöntemleri üzerinde tartışmalar yürütülüyordu. Mesela siyasilerce sunulan Amerikan modeli; her üniversitenin her bölümünün kendi sınavını gerçekleştirerek öğrenci seçme yöntemi görüşü hep ilgimi çekmişti. İsteyen öğrenci istediği bölümün sınavına girerek yeterliliğini test edebilme özgürlüğü kulağıma çok hoş gelmişti. Hala da hoş gelir. Bugün o tartışmalardan gördüğüm kadarı ile eser yok.
EY FEDERASYON… NENE HATUN’U ARADIM BULAMADIM
Atletizm federasyonunun koşu branşında 2022 yılı Haziran ayı güncellemesi ile yayımlanan takvimde Erzurum’da 23 Temmuz 2022 tarihinde Palandöken Nene Hatun yarı maratonu olacağını görünce ne kadar sevindim anlatamam. Hemen başvuru için araştırmaya giriştim lakin başvuru merci bulamadım. İlk aklıma gelen Erzurum Anakent Belediyesini Spor Daire Başkanlığı oldu. Sarıldım telefona. 2 farklı kişiye yönlendirilmemin ardından konuyla ilgilenenin, İl Gençlik ve Spor Müdürlüğü olduğu belirtildi. Gençlik Spor İl Müdürlüğünü aradım 3 farklı kişiye yönlendirilmemden sonra konuyu Atletizim Federasyonu İl Temsilcisi ile görüşmem gerektiği belirtildi. Atletizm Federasyonu İl Temsilcisini aradığımda konuyu en iyi bilenin Federasyon Genel Merkezi olduğu iletildi. Federasyon Genel Merkezini aradım, telefonlara çıkan olmayınca İstanbul temsilciliği ile iletişime geçtiğimde maratonların filanca kişi tarafından düzenlendiği için onunla görüşmem gerektiği belirtildi. Konu ile ilgili, ilgiliye mesaj gönderdim. Cevap veren geri dönüş yapan olmadı. Etkinliğin olup olmayacağı hakkında bilgi alabilmek için 8 kişi ile görüştüm.
Ne der ünlü şair? ‘Erzurum’un kışı zordur balam buz tutar yiğitlerin bıyığı.’ Aynı şekilde Erzurum’da koşmak zordur balam. Kabullenmedik henüz yılgınlığı.
Kayseri yarı maratonu aylar öncesinde hazırlık yapılıyor bando hazırlanıyor, Eskişehir yarı maratonunda aylar önceden kayıtlar başlıyor. Erzurum’dan bu sene de ses gelmir… Sanırım koşamayacağız bu sene de. Halbuki ne güzel olurdu Anadolu’nun zirvesinde Maraton koşmak.
Ümitler sanırım 2023’e.
Umarım ilgililer bu uyarıyı dikkate alırlar. Tarihimizi unutmamalıyız. Her ile böyle kahramanlar nasip olmamıştır. Kıymeti biline