Bugün tüm kanatsız meleklerin günü,yani annelerin günü,yaradılışları itibariyle fedakar, vefakar, cefakar, sadece evlatları için yaşayan tüm hayatlarını onlara vakfeden,evlatlarının doğduğu günden itibaren tüm dertleri ile dertlenip Sevinç'leri ile sevinen annelerin hatırlanma günü.
İçlerinden biride benim annem, her evladın olduğu gibi benim içinde en iyisi, en şefkatlisi, en güzeli;
1952 yılının zor ve yokluk günlerinde, daha 15 yaşında iken evlendirilip ,yeni hayatına zorlu bir başlangıç ile adım atan sevgili annem.
İlk çocuğu Ağır Spastik özürlü doğan ablamız Nihal ile buluşan , özürlü doğan evladı için, çocuk yaştaki annenin gayretleri, o zamanın şartlarında çok başarılı olmasa da, sevgili amcamın da zorlamaları ile tüm tedavi yöntemlerini denemiş ,zamanın doktorlarından ,ilaç ve tıbbi tedaviler sonuna kadar zorlanmış, denize düşen misali cindarlar, sarıklı deyyuslar, yatırlar, hokkabazlar ,nice evliyalardan şifa umulmuş ise de, Yüce Allahın takdiri bu yönde olduğu için,annemin ve sevgili Nihal ablamın birlikteliği elli yıl sürmüştü.
Evimizin kalabalık, imkanların kısıtlı olmasına rağmen, okula uyandığımız her sabah, yanan bir soba başında kahvaltımızı hiç eksik bırakmayan, öğlen ve akşam yemeklerimizi muntazam önümüze getiren, kolasız yaka, ütüsüz önlük, taranmamış saç diye bir şeyin olmayacağını bize öğreten ,lise ve üniversite yıllarında da ütüsüz pantolon ve gömleği bize giydirmeyen, sağlığımızda, hastalığımızda hep yanımızda olan, özürlü evladına gözü gibi bakarken ,bizleri de asla ihmal etmeyen ,üstün akli melekeleri ile, cebir ,matematik derslerimizde bize yardım eden, havuz problemlerini anında çözen, el ve gönül işi beceri gerektiren, dikiş, nakış, yemek vb hususlarda harikalar yaratan, çocuklar ve ihtiyaçlar büyüdükçe mucizevi çözümlerle hep fedakarlık yapıp küçük bir evi saraya çeviren, hiçbir sıkıntıyı çocuklarına belli etmeyen vefakar, sebatkar, kanaatkar, itaatkar, yorulmayan, bozulmayan kanatsız melek, sevgili annem.
Türk kadınlar Birliğince 50 yıl önce Yılın Annesi seçildiğinde, koca salon Erzurumlu hanımların alkışları ile yıkılırken ,çocuk aklımla anlamıştım, benim annemin farklı bir anne olduğunu.
Zaman içinde evlatlarını evlendirip, yuvalarına gönderirken mutluluğu gözlerinde okunan, damatlık ve gelinlikleri ile çocuklarını evlendirip yuvalarına yolcu ederken, özürlü evladı ile birlikteliğini devam ettirip, onu tekerlekli sandalyesi ile Erzurum caddelerinde gezdirmek de dahil, hiç bir ihtiyacını ihmal etmeyen, sevgi hizmetkarı sevgili annem.
Çocukların ve ihtiyaçların büyümesi ile birlikte Amcam, Yengem ve çocuklarının da başka bir eve taşınması ile rahatlayan ama içi ve içeriği boşalan bir ev de, fedakârlıklarını devam ettiren ,torunu Serdinç’in bakımınıda üstlenen ,torununun küçük nenesi , sevgili annem.
Kız kardeşimiz Serap’ında evlenmesi ile evde hissedilen yalnızlık, bizim Hakkari’ye tayinimiz ile başlayan hasretlikle birlikte ,Nihal ablamın yaşlanması, bakımınında zorlaşması sebebiyle ,onunla yaşlanan, üstüne üstlük ,rahatsızlanan eşine de bakmak zorunda kalan sevgili annem.
Bizlere Allah’ın armağanı Gerçek kanatlı melek Nihal ablamın 50 yaşında bu dünyadan acıları ve sıkıntılarını bırakarak ayrılması sonrasında, aradan iki yıl geçmeden eşinin de bu fani dünyadan ayrılması sonrası kendisi ve yılların yorgunluğu ile baş başa kalan canım annem.
Bütün zor şartlar altında evlatlarını incitmeden büyüten, o kadar ev işi ve özürlü evladına rağmen 5 vakit namazını, her gün okuduğu kuran ve hatimleri, 3 aylardaki orucu ve nafile ibadetlerini asla ihmal etmeyen, Her olayda ve işte ‘ŞÜKÜR RABBİME’ diyen inançlı yüreği ile herkese örnek olan ,iman kalesi canım annem.
İnsanların dillerindeki, beyinlerindeki en önemli kelime sana verilen addır. ANNE diye söylenen her cümlede, ya acılar azalır, ya sevgiler çoğalırmış. İnsanlarda mahrum kalınca anlarlarmış sevginin değerini. Senin sevginden mahrum kalmaya asla alışamayacağız. Bizleri her zaman sevginle kuşattığını asla unutmayacağız. Bu anneler gününde sağlıklı bir ömür diliyoruz sana. Varlığın hayat verdi bize, sevgin hep ısıttı bizi, ne zaman sıkışsak çıkar yol, ne zaman daralsak ışık oldun. Gözlerimizle ile değil, kalbimizle bakmayı öğrettin bize.
Aysel, Serdinç, Kerem, Gökçe ve ben ellerinden öperken ,gönül bahçemizden derlediğimiz bir demet gül ile, 50 yıl sonra yeniden yılın annesi seçtik seni.
Sevgili annemin ,eşimin, Yengem’in ablamın,kardeşimin, gelinlerimin ve Tüm annelerin günleri Kutlu olsun...